«Θάνατος του τουρισμού»: Η αναφορά του Guardian σε ελληνικά νησιά
Καύσωνες, φωτιές και κόστος ταξιδιού αλλάζουν τα δεδομένα
Δυσοίωνη είναι η πρόβλεψη σε άρθρο του Guardian για τον τουρισμό διεθνώς, με αναφορά και στη χώρα μας.
Ο Στέφαν Γκόσλινγκ, ένας κορυφαίος ερευνητής στον τομέα των βιώσιμων μεταφορών, ανακοίνωσε τον επικείμενο «θάνατο» της τουριστικής βιομηχανίας, σε σχετική μελέτη του.
Όπως δηλώνει στον guardian, ο αναλυτής: «Έχουμε ήδη εισέλθει στην αρχή της εποχής του μη τουρισμού, γεγονός που ανησυχεί ιδιαίτερα τις τουριστικές επιχειρήσεις, όπως τα ταξιδιωτικά γραφεία, τις εταιρείες ενοικίασης αυτοκινήτων, τις εταιρείες κρουαζιέρας και τους ξενοδόχους.
Αυτή η προφητεία μπορεί να ακούγεται φανταστική στους παραθεριστές της Ευρώπης και της Βόρειας Αμερικής που ταξίδεψαν με αεροπλάνο αυτό το καλοκαίρι, καθώς και τα στελέχη της βιομηχανίας θα χαρούν αν ο διεθνής τουρισμός επιστρέψει στα προ πανδημικά υψηλά επίπεδα του περασμένου έτους, αλλά ο Γκόσλινγκ υποστηρίζει ότι «καθώς η ρύπανση από τον άνθρακα προκαλεί καύσωνες, τροφοδοτεί τις πυρκαγιές και καταστρέφει τις σοδειές, το κόστος των ταξιδιών στο εξωτερικό θα αυξηθεί κατακόρυφα και λιγότεροι άνθρωποι θα μπορούν να τα αντέξουν οικονομικά».
Οι επιπτώσεις στον ελληνικό τουρισμό
Ο κορυφαίος αναλυτής αναφέρει παραδείγματα προορισμών που ήδη νιώθουν την πίεση.
«Ο ζεστός καιρός λιώνει το χιόνι που κρατά ζωντανά τα χιονοδρομικά κέντρα των Άλπεων. Η παράκτια διάβρωση αφαιρεί την άμμο από τις παραλίες της νότιας Ευρώπης.
Οι ξηρασίες αναγκάζουν τα ισπανικά ξενοδοχεία να μεταφέρουν νερό, καθώς οι πισίνες παραμένουν άδειες, ενώ οι πυρκαγιές κατακαίνε τα γραφικά ελληνικά νησιά.
Τα νησιά του Νότιου Αιγαίου στην Ελλάδα, τα οποία περιλαμβάνουν τα δημοφιλή τουριστικά προορισμούς Κω, Ρόδο και Μύκονο, είναι το «πιο κρίσιμο» σημείο της ηπείρου», σύμφωνα με τη μελέτη που συνυπέγραψε ο Γκόσλινγκ τον περασμένο μήνα, η οποία συνδυάζει την έκθεση σε κλιματικούς κινδύνους με την εξάρτηση από τον τουρισμό.
Ακολουθούν τα νησιά του Ιονίου, τα οποία περιλαμβάνουν την Κέρκυρα.
Η οικονομική πίεση που προκαλούν αυτά τα ζητήματα, την οποία οι ταξιδιωτικές εταιρείες πιθανότατα θα μετακυλήσουν στους πελάτες, θα επιδεινωθεί από την αύξηση του κόστους των τροφίμων – από τον καφέ έως τη σοκολάτα και το ελαιόλαδο – και την αυξανόμενη ανάγκη για ασφάλιση έναντι ακραίων καιρικών φαινομένων.
«Προς το παρόν, το φαινόμενο είναι συγκεντρωμένο σε τοπικό επίπεδο. Ωστόσο, στο μέλλον, θα γίνεται πιο συχνό, θα καλύπτει περισσότερες περιοχές και θα μετατραπεί σε κάτι καταστροφικό», σύμφωνα με τον αναλυτή.
Το αν αυτή η αύξηση του κόστους θα ξεπεράσει την αναμενόμενη αύξηση των παγκόσμιων εισοδημάτων είναι θέμα συζήτησης – ορισμένες ζημίες μπορούν να αποφευχθούν μέσω της προσαρμογής, αν και αυτό έχει επίσης το κόστος του – αλλά οι τουρίστες ενδέχεται να νιώσουν την πίεση ακόμη και σε σενάρια που διατηρούν τον ασταθή καιρό υπό έλεγχο.
Εάν η ρύπανση από άνθρακα μειωθεί δραστικά – κάτι που είναι απαραίτητο για να σταματήσει η υπερθέρμανση του πλανήτη – το κόστος θα είναι μεγαλύτερο σε τομείς όπως η αεροπορία, που περιορίζεται από φυσικούς περιορισμούς.
Ορισμένες κυβερνήσεις ελπίζουν να επιβάλουν φόρους άνθρακα στις πτήσεις για να βοηθήσουν στη χρηματοδότηση της ενεργειακής μετάβασης και να αποζημιώσουν τις φτωχές χώρες για τις ζημίες που προκαλούνται από τα ορυκτά καύσιμα, ενώ οι περιβαλλοντικές οργανώσεις πιέζουν για την επιβολή τέλους στους συχνούς επιβάτες.
«Έχουμε τεράστια δυσκολία να κάνουμε πράξη, όσα λέμε»
Ορισμένα πράγματα κινούνται προς τη σωστή κατεύθυνση, πρόσθεσε ο αναλυτής, όπως τα ξενοδοχεία που τοποθετούν ηλιακούς συλλέκτες στις στέγες τους και οι άνθρωποι που αρχίζουν να αναγνωρίζουν το πρόβλημα.
«Έχουμε τεράστια δυσκολία να κάνουμε πράξη, όσα λέμε. Αλλά οι άνθρωποι έχουν συνειδητοποιήσει τι συμβαίνει και θέλουν να κατανοήσουν τους επιχειρηματικούς κινδύνους. Το μήνυμα δεν είναι ευπρόσδεκτο, αλλά σίγουρα κάνει τους ανθρώπους να σκεφτούν».
Η σημασία της ατομικής ευθύνης
Στους ακαδημαϊκούς κύκλους, ο Γκόσλινγκ είναι γνωστός για τις μελέτες του που αποτυπώνουν σε αριθμούς το αυξανόμενο αποτύπωμα άνθρακα του τουρισμού (8,8% της ρύπανσης που προκαλεί την υπερθέρμανση του πλανήτη) και την ανισότητα στις εκπομπές των αεροπορικών μεταφορών (μόνο το 2-4% των ανθρώπων ταξιδεύει στο εξωτερικό σε ένα δεδομένο έτος).
Η διαπίστωσή του ότι το 1% του παγκόσμιου πληθυσμού ευθύνεται για το ήμισυ των εκπομπών από τις αεροπορικές μεταφορές έχει υπογραμμίσει τις εκκλήσεις των ακτιβιστών προς τις κυβερνήσεις να δώσουν προτεραιότητα στα ταξίδια πολυτελείας και επαγγελματικά ταξίδια.
«Αν αυτή η ομάδα ταξίδευε κατά το ήμισυ – το οποίο εξακολουθεί να είναι πολύ, αλλά πιθανώς θα ήταν αρκετό ακόμη και για τους επαγγελματίες ταξιδιώτες – θα μπορούσαμε να μειώσουμε τις εκπομπές κατά 25%», είπε. «Απλά κάνοντας μια πολύ μικρή ομάδα να ταξιδεύει λίγο λιγότερο».
Ωστόσο, είναι έτοιμος να αντικρούσει τα επιχειρήματα ότι οι απλοί άνθρωποι στις πλούσιες χώρες μπορούν να συνεχίσουν να πετούν σε μακρινά μέρη και να το δικαιολογούν επισημαίνοντας ακόμη πιο ρυπογόνους πληθυσμούς. «Το πρόβλημά μας είναι τα ταξίδια μεγάλων αποστάσεων», είπε, αναφερόμενος στα gap years και στους influencers της Γενιάς Z που προωθούν τα ταξίδια ως έναν επιθυμητό τρόπο ζωής.
«Όλοι βλέπουν τον τουρισμό ως ένα σύστημα, για το οποίο ευθύνονται οι κυβερνήσεις και οι εταιρείες», είπε ο Γκόσλινγκ. «Αλλά εμείς είμαστε το σύστημα. Είναι οι ατομικές μας ενέργειες που συσσωρεύονται και δημιουργούν παγκόσμια προβλήματα».
Πηγή: dnews
