Ισοπέδωση αρχαίου ναού στη Συρία από τουρκική αεροπορική επιδρομή

Ενας σωρός από ερείπια στέκει πλέον εκεί όπου μέχρι μόλις πριν από λίγες μέρες βρισκόταν ένας από τους μεγαλύτερους αρχαίους ναούς της Συρίας, ο ηλικίας 3.000 ετών ναός της Αΐν Νταρά. Θύμα των επιθέσεων των τουρκικών στρατιωτικών δυνάμεων, το μνημείο με τους εντυπωσιακούς από βασάλτη λέοντες και σφίγγες, αλλά και τα μυστηριώδη υπερφυσικού μεγέθους ίχνη πελμάτων έχει καταστραφεί σε ποσοστό 60% δημιουργώντας μια νέα πληγή στον κόσμο της αρχαιολογικής επιστήμης. Κι αυτό διότι ο συγκεκριμένος ναός θεωρείται «πατέρας» του «πρώτου ναού» – του Σολομώντα – καθώς φέρεται ότι οι δύο ναοί έχουν πολλά κοινά στοιχεία, βάσει όσων αναφέρονται στη Βίβλο.

Σύμφωνα με τα Νέα «Συντετριμμένος» δήλωσε ο επικεφαλής των συλλογών της Μέσης Ανατολής στο Βρετανικό Μουσείο και τακτικός επισκέπτης του ναού Τζόναθαν Ταμπ. «Η απώλεια είναι ανάλογη με αυτή στην Παλμύρα. Πρόκειται για χώρους εξίσου σημαντικούς», τόνισε υπενθυμίζοντας την ανατίναξη που προκάλεσαν οι δυνάμεις του ISIS το 2015 στα κηρυγμένα ως μνημεία Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς από την UNESCO στην Παλμύρα.

«Μιλάμε για ένα πλήγμα στην ψυχή των Σύρων, αλλά και των διεθνών παρατηρητών που βλέπουν να συμβαίνει κάτι τέτοιο» λέει η σύρα αναλύτρια Μαρίνα Γκάμπριελ αμέσως μετά τη δημοσιοποίηση φωτογραφιών και βίντεο του Συριακού Παρατηρητηρίου για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα που επιβεβαιώνουν ότι τα τουρκικά αεροπλάνα έχουν καταστρέψει το μεγαλύτερο μέρος του μνημείου και πολλά από τα χαρακτηριστικά γλυπτά που το κοσμούσαν τόσο εσωτερικά όσο και εξωτερικά.

Σκαρφαλωμένος στην κορυφή ενός τεχνητού λόφου μεταξύ της πολύπαθης πόλης Χαλέπι και των τουρκοσυριακών συνόρων ο ναός διαστάσεων 30×30 μ. που αποτελεί δημιουργία των Νεο-Χιττιτών είναι ένας από τους υποβλητικότερους αρχαιολογικούς χώρους της Συρίας με θέα σε μια καταπράσινη κοιλάδα. Επί της υποδοχής – όταν ο ναός που χρονολογείται περί το 1300 π.Χ. ήταν επισκέψιμος πριν ξεσπάσει ο εμφύλιος στη χώρα – βρισκόταν ένα κολοσσιαίο άγαλμα λιονταριού. Κι ήταν εκείνο το λιοντάρι που το 1955 έδειξε τον δρόμο στους αρχαιολόγους για να αρχίσουν τις πρώτες ανασκαφές και να αποκαλύψουν ό,τι είχε αντέξει στον χρόνο από τον ναό, ο οποίος θεωρείται σημαντικό δείγμα θρησκευτικής αρχιτεκτονικής της εποχής. Ιδιαιτέρως χαρακτηριστικά είναι τα ίχνη πέλματος που έχουν μέγεθος τριπλάσιο από το φυσικό, τα οποία είναι και μοναδικά στην περιοχή. Η πιθανότερη ερμηνεία τους είναι ότι δήλωναν θεϊκή παρουσία στον χώρο, πιθανόν της Ιστάρ που συνδεόταν με τη γονιμότητα και στην οποία ενδέχεται να ήταν αφιερωμένος ο χώρος.

in.gr