Κ. Μάλαμα: Με αυτό το νομοσχέδιο επιβεβαιώνεται ότι η ΣΑΕΚ του Πολυγύρου, με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας, δεν πρόκειται να ξανανοίξει

Ομιλία Κυριακής Μάλαμα στο σχέδιο νόμου “Σύσταση Ακαδημιών Επαγγελματικής Κατάρτισης – Ένταξη των Ακαδημιών στο Εθνικό Σύστημα Επαγγελματικής Εκπαίδευσης και Κατάρτισης και άλλα θέματα επαγγελματικής κατάρτισης”. Ολομέλεια Βουλής 9.10.2025

Βασικά σημεία της ομιλίας :

Με το σχέδιο νόμου έρχεται το Υπουργείο Παιδείας να δημιουργήσει τις ακαδημίες επαγγελματικής κατάρτισης και να τις τοποθετήσει δίπλα στις υφιστάμενες σχολές ανώτερης επαγγελματικής κατάρτισης που ήδη υπάρχουν.

Δημιουργείται έτσι μία παράλληλη δομή, η οποία οδηγεί στο ίδιο επίπεδο πιστοποίησης προσόντων κι ενδεχομένως να δημιουργεί διάσπαση δυνάμεων και πόρων, στην επαγγελματική κατάρτιση της χώρας μας, η οποία ήδη υποφέρει.

Η σύνδεση των ακαδημιών αποκλειστικά με τις ανάγκες μεγάλων επιχειρήσεωνείναι αρνητικό βήμα διότι δεν προάγεται η εξειδίκευση σε έναν κλάδο, αλλά η εξειδίκευση σε μία συγκεκριμένη θέση. Όταν τυχόν εκλείψει αυτή η θέση από την συγκεκριμένη επιχείρηση, ο εργαζόμενος πλέον θα είναι μετέωρος.

Πολυδιάσπαση και μονοθεματική εξειδίκευση στις απαιτήσεις μιας συγκεκριμένης θέσης οδηγούν σε όχι καλά καταρτισμένους επαγγελματικά εργαζόμενους.

Με το άρθρο 16 του νομοσχεδίου, επιβεβαιώνεται ότι η ΣΑΕΚ του Πολυγύρου, με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας, δεν πρόκειται να ξανανοίξει.

Το άρθρο αυτό κάνει τις προϋποθέσεις ακόμα χειρότερες, καθώς προσθέτει κι άλλα κριτήρια για την λειτουργία των ΣΑΕΚ, πέρα από τον αριθμό των μαθητών.

Το νομοσχέδιο, στο βαθμό που κατατάσσει τις καλλιτεχνικές σπουδές στο επίπεδο 5.

Υπάρχει πολύ σοβαρή εκκρεμότητα, με το επίπεδο 5 να αδικεί τις καλλιτεχνικές σπουδές, ιδιαίτερα στα αντικείμενα που δεν θεραπεύονται από την ανώτατη εκπαίδευση

Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας :

Έχουμε σήμερα προς συζήτηση ένα νομοσχέδιο το οποίο δημιουργεί σύγχυση στο εκπαιδευτικό μας σύστημα.

Ένα νομοσχέδιο που έρχεται να δημιουργήσει νέες γραφειοκρατίες και νέα αδιέξοδα στα νέα παιδιά που επιθυμούν να καταρτιστούν και να σταδιοδρομήσουν σε ένα επάγγελμα.

Θα ήθελα, επί της αρχής να επισημάνω ότι η η τεχνική επαγγελματική εκπαίδευση και κατάρτιση στην Ελλάδα, αποτελούν διαχρονικά τον μεγάλο αδικημένο του εκπαιδευτικού συστήματος.

Σε αντίθεση με άλλες χώρες, που η συγκεκριμένη κατεύθυνση έχει πάρα πολύ μεγάλη σημασία, στη χώρα μας παραμένει υποβαθμισμένη, υποχρηματοδοτούμενη, με προβληματικές υποδομές, με ασαφές πλαίσιο επαγγελματικών δικαιωμάτων.

Επί της ουσίας του σχεδίου νόμου, έρχεται το Υπουργείο Παιδείας να δημιουργήσει τις ακαδημίες επαγγελματικής κατάρτισης και να τις τοποθετήσει δίπλα στις υφιστάμενες σχολές ανώτερης επαγγελματικής κατάρτισης που ήδη υπάρχουν.

Και το ερώτημα είναι ένα, γιατί δημιουργούμε μία παράλληλη δομή, η οποία οδηγεί στο ίδιο επίπεδο πιστοποίησης προσόντων κι ενδεχομένως να δημιουργεί διάσπαση δυνάμεων και πόρων, στην επαγγελματική κατάρτιση της χώρας μας, η οποία ήδη υποφέρει;

Η ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας δημιουργεί έτσι νέες γραφειοκρατίες, νέες δαιδιαλώδεις διαδικασίες, με μοναδικό κίνητρο, όχι να δημιουργήσει έναν καθαρό διάδρομο για τα παιδιά που θέλουν να καταρτιστούν σε ένα επάγγελμα, αλλά πολυδιασπάσει την εκπαιδευτική διαδικασία, προς όφελος ποιων;

Και εδώ ερχόμαστε στο βασικό πρόβλημα του νομοσχεδίου.

Η επιδίωξη δεν είναι να δημιουργήσουμε δομές που θα καταρτίζουν, για παράδειγμα, τεχνικούς ή στελέχη σε επαγγέλματα παροχής υπηρεσιών ή παροχής φροντίδας, αλλά να δημιουργήσουμε εργαζόμενους που θα γνωρίζουν μόνο εκείνο το κομμάτι της τεχνικής κατάρτισης που χρησιμεύει σε μία και μόνο μία μεγάλη επιχείρηση.

Αυτός είναι κι ο λόγος που βασική μέριμνα του νομοσχεδίου είναι η σύμπραξη των ακαδημιών αυτών με επιχειρήσεις.

Και θα ρωτήσει κανείς, κακό είναι αυτό;

Η απάντηση είναι ναι, είναι κακό διότι δεν προάγεται η εξειδίκευση σε έναν κλάδο, αλλά η εξειδίκευση σε μία συγκεκριμένη θέση.

Άρα όταν τυχόν εκλείψει αυτή η θέση από την συγκεκριμένη επιχείρηση, ο εργαζόμενος πλέον θα είναι μετέωρος.

Δεν θα μπορεί να διεκδικήσει με αξιώσεις κατάρτισης στο επάγγελμα του μια άλλη θέση.

Αυτό σας επισημαίνουν οι φορείς της εκπαίδευσης και δεν τους ακούτε.

Πολυδιάσπαση και μονοθεματική εξειδίκευση στις απαιτήσεις μιας συγκεκριμένης θέσης οδηγούν σε όχι καλά καταρτισμένους επαγγελματικά εργαζόμενους.

Στην ουσία, δηλαδή, τα παιδιά θα οδηγούνται σε μία διετή ή τριετή κατάσταση μαθητείας, ώστε μετά να εργαστούν σε μία συγκεκριμένη θέση μιας εταιρίας και που όταν η θέση αυτή εκλείψει ή όταν προκριθεί κάποιος άλλος, ο εργαζόμενος θα βγαίνει στην αγορά εργασίας σε κατάστασης ημιεξειδίκευσης.

Θα ήθελα τώρα να έρθω και σε ένα ζήτημα που ταλαιπωρεί δεκάδες παιδιά που φοιτούσαν στην ΣΑΕΚ του Πολύγυρου και την οποία κλείσατε φέτος.

Διότι το νομοσχέδιο σας είναι ενδεδυμένο με ωραία λόγια, αλλά η πραγματικότητα είναι τελείως διαφορετική.

Και θα αναγκαστώ, αν και δεν το συνηθίζω, να κάνω και μια αναφορά στον κυβερνητικό βουλευτή της Χαλκιδικής, ο οποίος τάζει ότι η ΣΑΕΚ του Πολύγυρου θα ξανανοίξει του χρόνου, όπως βέβαια υπέκρυπτε ότι θα κλείσει φέτος, όταν συναντούσε την ηγεσία του Υπουργείου Παιδείας, λίγες μέρες πριν ανακοινωθεί η κατάργηση.

Με το άρθρο 16 του νομοσχεδίου, επιβεβαιώνεται ότι η ΣΑΕΚ του Πολυγύρου, με ευθύνη του Υπουργείου Παιδείας, δεν πρόκειται να ξανανοίξει.

Μάλιστα το άρθρο κάνει τις προϋποθέσεις ακόμα χειρότερες, καθώς προσθέτει κι άλλα κριτήρια για την λειτουργία των ΣΑΕΚ, πέρα από τον αριθμό των μαθητών.

Και ρωτάμε, έχει πάει ποτέ τον χειμώνα κάποιος από την κυβέρνηση στην Βόρεια Χαλκιδική;

Γιατί δεν θεωρείται δυσπρόσιτη η περιοχή που κάλυπτε η ΣΑΕΚ του Πολυγύρου, ώστε να μπορέσει να λειτουργήσει;

Μήπως θέλατε να κλείσετε την ΣΑΕΚ του Πολυγύρου για να ανοίξετε ακαδημία με την Ελληνικός Χρυσός, κάπου αλλού;

Γιατί ψεύδεται ο κυβερνητικός βουλευτής της Χαλκιδικής ότι θα ανοίξει του χρόνου η ΣΑΕΚ του Πολυγύρου, ενώ το νομοσχέδιο εδώ λέει ακριβώς το αντίθετο;

Και θα ήθελα να κλείσω και με το κρίσιμο ζήτημα της διαβάθμισης των επαγγελματικών δικαιωμάτων των καλλιτεχνικών σπουδών,που αγγίζει το νομοσχέδιο, στο βαθμό που κατατάσσει τις καλλιτεχνικές σπουδές στο επίπεδο 5, εν γένει.

Υπάρχει πολύ σοβαρή εκκρεμότητα, με το επίπεδο 5 να αδικεί τις καλλιτεχνικές σπουδές, ιδιαίτερα στα αντικείμενα που δεν θεραπεύονται από την ανώτατη εκπαίδευση, όπως ο χορός.

Αναμένουμε εδώ και χρόνια την διαβούλευση της κυβέρνησης και την παρουσίαση του σχεδιασμού της για την ακαδημαϊκή ολοκλήρωση των καλλιτεχνικών σπουδών.

Εξαιρετικοί καλλιτέχνες, χορευτές, καθηγητές ωδείων, με τεράστιες μουσικές γνώσεις θεωρούνται σήμερα απόφοιτοι λυκείου, ως προς την διαβάθμιση των επαγγελματικών τους δικαιωμάτων.

Σε αυτούς χρωστάτε σήμερα μια απάντηση. Πότε θα ανοίξετε, επί της ουσίας αυτό τον φάκελο προς επεξεργασία. Το υπόσχεστε εδώ και χρόνια αλλά δεν το πράττετε,. Γιατί;

Σας ευχαριστώ