Μαζικές Διαμαρτυρίες για την Τραγωδία των Τεμπών: «Δεν Ξεχνάμε – Θέλουμε Δικαιοσύνη»

Με το σύνθημα «Δεν έχω οξυγόνο», χιλιάδες πολίτες συμμετείχαν στις συγκεντρώσεις διαμαρτυρίας σε περισσότερες από 100 πόλεις στην Ελλάδα, αποτίοντας φόρο τιμής στους 57 νεκρούς του τραγικού δυστυχήματος των Τεμπών

Η Κυριακή, 26 Ιανουαρίου, ήταν μια μέρα ενωτικής διαμαρτυρίας και απόλυτης σιωπής για τις αδικοχαμένες ζωές από την τραγωδία των Τεμπών. Με το κεντρικό σύνθημα «Δεν έχω οξυγόνο», χιλιάδες πολίτες σε περισσότερες από 100 πόλεις της Ελλάδας, αλλά και στο εξωτερικό, βγήκαν στους δρόμους για να απαιτήσουν δικαιοσύνη για τα θύματα του μοιραίου δυστυχήματος που συγκλόνισε το πανελλήνιο και κόστισε τη ζωή σε 57 ανθρώπους.

Η κινητοποίηση οργανώθηκε από τον «Σύλλογο Συγγενών Θυμάτων» και οι συμμετέχοντες εξέφρασαν την απόλυτη αντίθεσή τους στην ατιμωρησία και την αδιαφορία των υπευθύνων. Στην Αθήνα, η συγκέντρωση στην Πλατεία Συντάγματος ήταν γεμάτη από ανθρώπους όλων των ηλικιών, οι οποίοι κρατούσαν πανό και φώναζαν δυνατά συνθήματα, εκφράζοντας την οργή τους για την τραγωδία που έφερε απώλειες αγαπημένων προσώπων.

 «Είμαστε όλοι μαζί απέναντι σε ένα αδιανόητο έγκλημα στο οποίο οι ένοχοι προσπαθούν να γλυτώσουν. Δεν θα συμβεί αυτό», τόνισε η Πρόεδρος του «Συλλόγου Πληγέντων Δυστυχήματος», με το κοινό να την χειροκροτεί δυνατά σε ένδειξη στήριξης. Παράλληλα, η μητέρα ενός από τα θύματα της τραγωδίας ανέφερε συγκινημένη ότι οι υπεύθυνοι για το «δολοφονικό δυστύχημα» προσπαθούν να κρυφτούν πίσω από την ασυλία τους, ενώ τόνισε πως η στήριξη του κόσμου έχει βοηθήσει στην προσπάθεια για δικαίωση.

Σε πολλές πόλεις της Χαλκιδικής, όπως στον Πολύγυρο, στη Μεγάλη Παναγία και στη Νέα Φώκαια, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε για να εκφράσει την οργή και τον πόνο τους για την ανείπωτη τραγωδία. Ο Σύλλογος Γονέων και Κηδεμόνων στην περιοχή ανέλαβε την οργάνωση της διαμαρτυρίας, όπου μικροί και μεγάλοι κρατούσαν μαύρα μπαλόνια και κόκκινα γάντια ως σύμβολα του πένθους και της διεκδίκησης δικαιοσύνης. Τα πανό που κυριαρχούσαν ήταν γεμάτα από μηνύματα πόνου και αντίστασης, όπως «Δεν ξεχνώ», «Στερέψανε τα δάκρυα και γίνανε κραυγή», και λόγια που είχαν γραφτεί από τα θύματα του δυστυχήματος, όπως «Πονάω», «Φοβάμαι», «Μάρθη, σ’ αγαπώ».

Η συγκέντρωση στη Νικήτη, όπως και σε άλλες περιοχές της Χαλκιδικής, ήταν μια ζωντανή διαμαρτυρία που έστειλε το μήνυμα ότι το δυστύχημα των Τεμπών δεν θα ξεχαστεί ποτέ. Στις κινητοποιήσεις συμμετείχαν οικογένειες, νέοι, ηλικιωμένοι, και ακόμη και βρέφη στην αγκαλιά των γονιών τους, όλοι ενωμένοι από την κοινή ανάγκη για δικαιοσύνη.

Τα πανό και τα μηνύματα των συγκεντρωμένων ήταν γεμάτα από την αγωνία της κοινωνίας για να δοθεί δικαιοσύνη και να αναδειχθούν οι υπεύθυνοι. Η φωνή της κοινωνίας ήταν δυνατή και σαφής: δεν θα σταματήσουν να παλεύουν για τη μνήμη των θυμάτων και την απονομή δικαιοσύνης.

Με τις κινητοποιήσεις να αγκαλιάζουν περισσότερες από 126 πόλεις, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό, το κοινό μήνυμα είναι ξεκάθαρο: Το δυστύχημα των Τεμπών δεν θα ξεχαστεί ποτέ και οι πολίτες απαιτούν απόδοση ευθυνών για την αδιανόητη τραγωδία που στιγματίζει τη χώρα.