Κρίσιμη διάσκεψη για το διαστημικό μέλλον της Ευρώπης

Θα υπάρξει συμφωνία ή ρήξη για το ευρωπαϊκό διαστημικό οικοδόμημα;

Η ευρωπαϊκή διαστημική βιομηχανία και συνεργασία μέσω του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) βρίσκεται σε ένα κομβικό σημείο της ιστορίας της. Οι διαδοχικές αναβολές στην εκτόξευση του νέου πυραύλου Ariane 6 και η καθήλωση του επίσης καινούργιου πυραύλου Vega-C μετά από αποτυχημένη εκτόξευση τον περασμένο Δεκέμβριο αποτέλεσαν όπως φαίνεται την θρυαλλίδα για να εκδηλωθούν οι βαθιές όπως φαίνεται διαφωνίες μεταξύ διαφόρων ευρωπαϊκών χωρών σχετικά με τη στρατηγική της ESA.

Έτσι η επικείμενη Ευρωπαϊκή Διάσκεψη Κορυφής για το Διάστημα που θα διεξαχθεί στη Σεβίλλη της Ισπανίας στις 6 και 7 Νοεμβρίου εξελίσσεται σε ένα κρίσιμο γεγονός για το διαστημικό ευρωπαϊκό μέλλον. Η Ευρώπη πρέπει να αδράξει αυτή την ευκαιρία για να ανανεώσει την οργάνωση του κλάδου από πάνω προς τα κάτω και να θέσει φιλόδοξους και εμπνευσμένους στόχους. Διαφορετικά όπως λένε πολλοί αναλυτές η Ευρώπη διατρέχει τον κίνδυνο να καταλήξει στη λάθος πλευρά του τηλεσκοπίου, καταδικάζοντας τους εαυτούς τους να είναι θεατές σε μια νέα διαστημική κούρσα που μόλις ξεκίνησε και έχει πολλά επιστημονικά αλλά και γεωστρατηγικά διακυβεύματα.

Ο παράγοντας Έλον Μασκ

Η καθυστέρηση του προγράμματος των ευρωπαϊκών πυραύλων αποκάλυψε το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί από την παρουσία της SpaceX, της διαστημικής εταιρείας του Ελον Μασκ. Η Space X έφερε επανάσταση στη διαστημική βιομηχανία με τους επαναχρησιμοποιούμενους πυραύλους οι οποίοι μειώνουν σημαντικά το κόστος μιας εκτόξευσης για τους πελάτες και άρα κερδίζει συνεχώς έδαφος στην σύναψη συμφωνιών και συμβολαίων για την εκτόξευση φορτίων και διαστημικών αποστολών επανδρωμένων ή μη.

Επιπλέον η Ευρώπη, από την άλλη, είναι εγκλωβισμένη στον κανόνα της «γεωγραφικής επιστροφής». Στην πράξη, κάθε χώρα που συνεισφέρει στον προϋπολογισμό της ESA καταλήγει να ανακτά το ισοδύναμο της συνεισφοράς της ως συμβάσεις που ανατίθενται στον κλάδο της, ακόμη και αν η χώρα δεν έχει τις καλύτερες επιδόσεις στον τομέα της. Η δυσκίνητη και αναποτελεσματική φύση αυτού του μοντέλου έχει γίνει βάρος στη νέα απαιτητική διαστημική εποχή στην οποία δημιουργούνται τεραστίων διαστάσεων ιδιωτικοί δορυφορικοί στόλοι, νέοι διαστημικοί σταθμοί από κράτη και εταιρείες και πάνω από όλα σχέδια επανδρωμένων αποστολών στη Σελήνη και τον Άρη με δημιουργία βάσεων εκεί.

Μένει να δούμε τι αποφάσεις θα ληφθούν στη διάσκεψη της Σεβίλλης και αν θα ληφθούν σοβαρές αποφάσεις που θα φέρουν μια νέα πνοή στην ευρωπαϊκή διαστημική συμμαχία ή θα προκαλέσουν μια κρίση με απρόβλεπτες επιπτώσεις.

Naftemporiki.gr