Ποιο όργανο μπορεί να βλάψει η υπερβολική γυμναστική;

Η υπερβολική γυμναστική μπορεί να βλάπτει την υγεία του εντέρου και όσο πιο έντονη είναι, τόσο το χειρότερο, προειδοποιούν επιστήμονες από την Αυστραλία.

Σε ανάλυση που πραγματοποίησαν κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι η σκληρή και μακράς διαρκείας προπόνηση μπορεί να οδηγήσει στο επονομαζόμενο ασκησογενές γαστρεντερικό σύνδρομο, το οποίο χαρακτηρίζεται από μία σειρά συμπτωμάτων από το έντερο εξαιτίας της «εκτροπής» της κυκλοφορίας του αίματος μακριά από αυτό και προς τους μυς.

Τα συμπτώματα αυτά είναι πολλά και ποικίλα, αφορούν την ανώτερη και την κατώτερη γαστρεντερική οδό και κυμαίνονται από καούρες και ναυτία έως διάρροια και οξύ πόνο στην μία πλευρά της κοιλιάς. Όπως γράφουν οι ερευνητές στην επιθεώρηση Alimentary Pharmacology & Therapeutics, η ανάλυσή τους βασίσθηκε σε οκτώ προγενέστερες μελέτες.

Όπως έδειξε, «υπάρχουν σημαντικά επιστημονικά δεδομένα που υποδηλώνουν ότι καθώς αυξάνονται η ένταση και η διάρκεια της άσκησης, αυξάνονται οι δείκτες εντερικού τραυματισμού, διαπερατότητας και ενδοτοξαιμίας, σε συνδυασμό με διαταραχή της γαστρικής (σ.σ. στομαχικής) κένωσης, επιβράδυνση της διάβασης του λεπτού εντέρου και δυσαπορρόφηση (σ.σ. των θρεπτικών συστατικών)».

 

Βλάβες στα κύτταρα

Τα ευρήματα αυτά πρακτικά σημαίνουν ότι η υπερβολική γυμναστική προκαλεί βλάβες στα κύτταρα του εντέρου. Όταν συμβεί αυτό, τα έντερα γίνονται πιο πορώδη και πολλές παθογόνες ενδοτοξίνες που φυσιολογικά περιορίζονται στο εσωτερικό τους, διαφεύγουν στην κυκλοφορία του αίματος, με συνέπεια να εκδηλώνονται συστηματικές ανοσοποιητικές αντιδράσεις, δήλωσε ο επικεφαλής ερευνητής δρ Ρικάρντο Κόστα, λέκτορας Αθλητικής Διατροφής και Φυσιολογίας στο Πανεπιστήμιο Monash.

Το όλο πρόβλημα αφορά όλους τους ασκουμένους, ερασιτέχνες και επαγγελματίες. Σύμφωνα με τη μελέτη, το όριο έπειτα από το οποίο αρχίζουν να εμφανίζονται οι γαστρεντερικές συνέπειες είναι οι 2 ώρες συνεχούς άσκησης στο 60% της μέγιστης αντοχής του ατόμου, ανεξάρτητα από την φυσική κατάστασή του.

Πώς μπορεί να φθάσει κάποιος σε αυτό το επίπεδο γυμναστικής; «Αν τρέχει, κάνει δυναμική ποδηλασία ή κολυμπάει όσο πιο γρήγορα μπορεί», είπε ο δρ Κόστα. Και πρόσθεσε πως ο κίνδυνος πιθανότατα είναι μεγαλύτερος το καλοκαίρι, διότι η ανάλυση έδειξε πωςτο πρόσθετο στρες που ασκεί στον οργανισμό η προπόνηση στην ζέστη, είναι ένας παράγοντας που επιδεινώνει το όλο πρόβλημα.

Η νέα ανάλυση έδειξε ακόμα ότι παρότι υπάρχουν στοιχεία πως η μετρίας εντάσεως γυμναστική ωφελεί τους πάσχοντες από γαστρεντερικά προβλήματα, όπως η φλεγμονώδης νόσος του εντέρου, η ασφάλεια της σκληρής προπόνησης δεν έχει τεκμηριωθεί. Επιπλέον,«όσοι έχουν προδιάθεση στα εντερικά νοσήματα και διαταραχές, πιθανώς είναι πιο ευάλωτοι στα γαστρεντερικά συμπτώματα λόγω άσκησης απ’ όσο ο μέσος όρος», τόνισε.

 

Τι να κάνουμε

Πώς μπορεί, λοιπόν, να προστατευθεί κανείς; Το πρώτο και πιθανώς εύλογο μέτρο είναι να γυμνάζεται με μέτρια ένταση και για λογικό χρονικό διάστημα, είπε ο δρ Κόστα. Σε κάθε περίπτωση, πρέπει να διατηρεί καλή ενυδάτωση του σώματός του καθ’ όλη τη διάρκεια της προπόνησης και ίσως να καταναλώνει μικρές ποσότητες υδατανθράκων και πρωτεϊνών πριν και στη διάρκεια της ασκήσεως, πρόσθεσε.

Μία άλλη καλή ιδέα θα ήταν να γυμνάζονται όλοι με την ένταση που τους κάνει να νιώθουν άνετα, δίχως να ζορίζουν τον εαυτό τους όταν τον νιώθουν κουρασμένο. Επιπλέον, αν στη διάρκεια της άσκησης νιώσουν πόνο ή ενόχληση στο στομάχι ή στην κοιλιά, «αυτό αποτελεί ένδειξη ότι κάτι δεν πάει καλά», συνέχισε.

Επιπλέον, όσοι εκδηλώνουν τέτοιου είδους συμπτώματα στη διάρκεια της ασκήσεως πρέπει να συμβουλεύονται έναν γιατρό, ενώ όσοι ήδη πάσχουν από γαστρεντερικές διαταραχές πρέπει να φροντίσουν να τις διατηρούν υπό έλεγχο, τηρώντας τις οδηγίες του θεράποντος ιατρού τους, τον οποίο θα συμβουλεύονται και για την ένταση της προπόνησής τους.

Ο δρ Κόστα συνέστησε επίσης να αποφεύγεται η λήψη μη στεροειδών αντιφλεγμονωδών φαρμάκων πριν από την προπόνηση και κατέληξε ότι δεν είναι σαφή τα στοιχεία για το αν η λήψη διατροφικών συμπληρώματα (π.χ. αντιοξειδωτικών, προβιοτικών, γλουταμίνης κ.λπ.) μπορεί να προλάβει ή να ελαττώσει τις γαστρεντερικές διαταραχές που σχετίζονται με τη γυμναστική.